Het is algemeen bekend dat bij schakers vaak een steekje los zit. Wie zit er anders voor zijn lol uren achter elkaar naar een schaakbord te turen zonder dat er iets actiefs gebeurt. Toch blijft het altijd apart om tegen iemand met een tic te schaken. En natuurlijk laat ik me er altijd door van de wijs brengen.
Zenuwtrekjes
Daar waar sommige mensen van nature een zenuwtrekje of tic hebben komt het bij veel schakers voor dat ze deze eigenschap alleen vertonen tijdens een potje schaken. Veel voorkomend zijn schakers die tegen zichzelf praten, schakers die obsessief klikken met hun pen of die zenuwachtig door de zaal lopen, continu naar hun bord starend of hun tegenstander al heeft gezet.
De kunst om je niet af te laten leiden
Statistisch gezien zijn schakers met een zenuwtrekje niet beter dan schakers zonder. Ze zouden hier dus geen voordeel uit hoeven halen, en toch betrap ik me erop dat het toch lastiger schaakt. Ik laat me dus uit mijn concentratie halen. En hoe erger ik me voorneem het niet te doen hoe erger het wordt.
De truc om niet in de tic te trappen
De enige manier om je niet door de zenuwachtige tegenstander te laten misleiden is door je in jezelf op te sluiten. Focus je op je partij en wees je ervan bewust dat jouw tegenstander je niet expres probeert af te leiden. Ik heb me voorgenomen me hieraan te houden, maar of het me lukt…